گردو با پوست خشک قدیمی متعلق به قرن پانزدهم هجری در مصر کشف شد

مطالعه‌ای که در سال ۲۰۱۸ در مجله بین‌المللی تحقیقات محیطی و سلامت عمومی منتشر شد، ریز عناصر و عناصر کمیاب بیشتری را در گردو با پوست خشک شناسایی کرد.

به ترتیب محتوای نزولی بعد از منیزیم و آهن، روی، بور، مولیبدن، مس، نیکل، کبالت و سایر موارد با غلظت های حتی کمتر هستند.

به گزارش MedlinePlus، ماکرومینرال هایی که می خواهید روی آنها تمرکز کنید عبارتند از کلسیم، فسفر، منیزیم، سدیم، پتاسیم، کلرید و گوگرد.

گردو چهار مورد از این ماکرومینرال ها را علامت بزنید. به علاوه، آنها حاوی برخی مواد معدنی مانند آهن، منگنز، مس، روی و کبالت هستند.

منگنز یک ماده معدنی است که از استخوان های سالم حمایت می کند و برای تولید کلاژن و بهبود زخم ها مورد نیاز است. بر اساس مقاله ای که در سال 2017 در Critical Reviews در Food Science and Nutrition منتشر شد، گردو همچنین حاوی پلی فنول ها، به طور عمده پدنکولاژین است.

Pedunculagin یک الاژیتانین با اثرات آنتی اکسیدانی و ضد التهابی است که به محافظت در برابر شروع و پیشرفت سرطان، بیماری قلبی و بیماری های عصبی کمک می کند.

گردوهایی که تا به حال مورد بحث قرار گرفت گردوی معمولی یا همان گردوی انگلیسی است. اما حتی ترکیبات فنلی موجود در گردو سیاه اثرات ضد سرطانی و آنتی اکسیدانی دارند، همانطور که در مجله Molecules در سال 2020 گزارش شد.

برخی از چربی ها سالم تر از بقیه هستند. از جمله انواع سالم آن می توان به چربی های تک غیر اشباع و چربی های چند غیر اشباع اشاره کرد. به گزارش MedlinePlus، گردو یکی از بهترین غذاهایی است که می توانید به عنوان منبع چربی اشباع نشده خوب مصرف کنید.

اسید آلفا لینولنیک یا ALA نوعی اسید چرب امگا 3 است که برای کاهش التهاب شناخته شده است. گردو منبع اصلی ALA است. یک مطالعه در سال 2020 که در مجله Nutrients منتشر شد، اثرات مصرف گردو را بر روی پروفایل اسیدهای چرب امگا 3 بزرگسالان سالم در یک دوره چهار هفته ای ارزیابی کرد.

محققان دریافتند که پس از یک ماه مصرف روزانه چند اونس گردو، وضعیت امگا 3 این افراد بهبود یافته است. آنها همچنین کاهش وزن و چربی بدن، به علاوه افزایش توده بدن بدون چربی و آب بدن را تجربه کردند.